op de boekensite van Helena Dubois
Lees je graag over de tijd dat mensen nog met koetsen reisden? De tijd van grote bals met prachtige jurken? Maar ook de tijd met veel regels over hoe je je als dame hoort te gedragen, en met grote verschillen tussen arm en rijk? Wanneer je graag romantische verhalen leest over deze tijd, dan schrijf ik voor jou.
Ik schrijf over jonge dames die weten wat ze willen. Ze maken plannen voor hun toekomst en zetten door, ondanks alle gedragsregels waar ze zich aan moeten houden. Het zijn ook vrouwen die gedreven worden door liefde. Liefde voor hun familie en voor mensen om hen heen die zorg nodig hebben. En soms is er de ‘liefde van hun leven’, maar helemaal vanzelfsprekend is dat niet….
Dit is wat blijft: geloof, hoop en liefde, deze drie, maar de grootste daarvan is de liefde. (1Korinthiers 13)
De domineesdochter van Clipton Manor (uitgegeven door Ellesy, eind 2025)
Clipton Manor is een landhuis. Daar zou je een lady verwachten, niet een domineesdochter. Dat Mary er woont komt doordat haar moeder, als domineesweduwe, getrouwd is met Baron Burford. Mary moet een evenwicht zien te vinden tussen het werk in de dorpsgemeenschap, dat ze als domineesdochter altijd graag deed, en een leven ‘op stand’ als stiefdochter van de baron. En dan zijn er ook nog de nuffige dochter van de baron en zijn neef en erfgenaam Marcus. En een paar edellieden die het op het land van de baron hebben voorzien..
Dit eerste verhaal speelt in de Cotswolds, één van de mooiste Engelse streken. Ben je er nog nooit geweest? Je kunt er veel van zien in de tv-series Father Brown en Agatha Raisin. Veel plezier met lezen!
Het tweede verhaal, werktitel ‘Wind over Devon’ speelt zuidelijker. Het landschap lijkt soms op dat van Midsomer murders , maar er zijn ook grote ruige gebieden. Met oude mijnen en steengroeven….Mary, uit het eerste boek, heeft in dit verhaal ook een rol. Maar je kunt het boek – wanneer het eenmaal uitgegeven is – prima los lezen.
Ikzelf ben intussen druk bezig met boek drie van de serie, dat in Cornwall speelt. Je weet wel, met rotskusten en smokkelaarsgrotten. Over een paar weken ga ik er heen, om nog eens te kijken wat er allemaal gebeurd is. Onderweg zoek ik dan mijn dochter en haar gezin op, die in een soort Midsomer gebied wonen. Dat wordt weer praten tot in de late uurtjes, want ze is een onmisbare hulp bij het schrijven. (en natuurlijk nog veel meer dan dat)